نحوه ارتباط با نوجوانان

نحوه ارتباط با نوجوانان،رفتار والدین بانوجوانان خودچگونه است ؟عده ای از والدین نحوه برقراری ارتباط با فرزندان نوجوان خود را نمیدانند و از این موضوع شاکی هستند که آنها توقعات بیجا دارند و والدین نمیتوانند با آن ها به درستی ارتباط برقرار کنند .

درست است که طرز فکر فرزند نوجوان شما با شما زمین تا آسمان تفاوت دارد اما شما میتوانید با استفاده از راه و روش های متفاوت به آن ها نزدیک شده و مانند یک دوست و راهنما با آنان این دوره را همراهی کنید .
خانواده ها و والدین باید به این نکته توجه کنند که فرزند آن ها دوره کودکی را پشت سر گذاشته است و از لحاظ روحی و جسمی و خلق و خوی تغییر پیدا است . و والدین باید با مشکلات این دوره آگاه باشند و فرزندان خود را یاری دهند به نوعی یعنی آن ها را بهتر درک کنند . بعضی از والدین با توجه به نوع افکاری که دارند فکر میکنند نوجوان آن ها هنوز همان کودک دیروزی است و هر چیزی را که آن ها میگویند باید او بدون چون و چرا قبول کند اما دوره نوجوانی دوره ای است که فرد آماده شناخت خود است و میتواند چیز هایی را که با آن ها مخالف است ،مخالفت خود را اعلام کنند اما از لحاظ والدین اینکار یاغیگری فرزندان به حساب می آید .
اینکه آن ها حالا نیاز های خود را میشناسند و میتوانند نسبت به آن ها رفتارهای متفاوتی از خود نشان دهند، یک رفتار بسیار عادی در بین نوجوانان است .
ارتباط فرزند نوجوان با والدین خود و همچنین بالعکس باعث میشود که رفتارهای فرزندتان را بهتر بشناسید و در این دوره حساس را به خوبی پشت سر بگذارید .در این دوره دوستان ناباب یا ارتباطات نامناسب دامن گیر بسیاری از نوجوانان است که همگی این ها به دلیل ارتباط نداشتن راحت با والدین نشات میگیرد .

تفاوت نوجوانان با یکدیگر

ممکن است شما نیز در خانواده خود چند فرزند نوجوان داشته باشید اما دلیل اینکه چرا رفتار آن ها باهم متفاوت است ذهن شما را درگیر کرده است . همه نوجوانان به یک اخلاق پایبند نیستند و ممکن است رفتار همگی با یکدیگر متفاوت باشد ممکن است فردی که آرام بوده است حال تبدیل به شخصی عصبانی یا دمدمی مزاج شده باشد و همینطور برعکس.
در مورد این مسائله باید یکسری ازقواعدی مشخص که مخصوص ارتباط راحت با نوجوانان است برای همگی آنان به کار برده شود، اما اینکه از آن ها بخواهید همیشه متاع دستورات شما باشند و همگی یک رفتار از خود بروز کنند غیر قابل اجرا است . زیرا تغییرات هورمونی در هر کسی متفاوت از شخص دیگر است که این باعث میشود رفتارهای متفاوتی از هر نوجوان سر بزند .

نوجوانان و مسئله درک نشدن آنها توسط والدین

با توجه به آماری که تا بحال به دست آمده است اشخاصی که در نوجوانی از رفتار پدرو مادر خود، نسبت به آن ها اعتراض دارند همیشه در اوج بوده است‌ .
فرد نوجوان گله مند است که:
۱_ والدین من، من را به چشم یک بچه میبینند و همیشه سعی دارند تا کنترلم کنند
۲_ من را درک نمیکنند .
۳_ اجازه تصمیم گیری به من نمیدهند
۴_ نسبت به نیاز ها و علایق و یا حتی نظرات من بیتفاوت هستند.
۵_بدون در نظر گرفتن نظرات من برایم تصمیم میگیرند یا من را وادار به انجام دادن کارهای که خودشان میخواهند میکنند.
همگی این ها به این نکته اشاره میکند که والدین هنوز نتوانسته اند با شرایط دوران نوجوانی کنار بیایند و هنوز در دوران کودکی این شخص مانده اند ۰
* صحبت نکردن با فرزند
*ارتباط برقرار نکردن
* بی اهمیت شمارندن خواسته ها و علایق
* در نظر نگرفتن غرور دوران نوجوانی
همه این موارد باعث میشود تا نوجوان از لحاظ روحی آسیب دیده و در جایی بیرون از خانواده بخواهد تا برای خود توجه بخرد و سمت روابط نا درست کشیده بشود . اینجا باید حق را به نوجوانان بدهیم زیرا والدین آن ها بستری برای رفع نیازهای فرزندشان فراهم نمیکنند و اگر خطایی از او سر بزند همیشه شاکی و گله مندند اما وقتی از آن ها سوال میکنی تا چه حد او را میشناسی یا به سلامت روانی او اهمیت میدهید متاسفانه حرفی برای گفتن ندارند .

عده ای دیگر از والدین هستند که میگویند :مگه چی کم داره ؟((نونش کمه ،آبش کمه ،غذاش به وقتشه هر کاری هم دلش میخواد میکنه )) اما متاسفانه غافلند که رشد هر شخص فقط بستگی به خورد و خوراک و خوابیدن یا بیداری او ندارد و باید از لحاظ عاطفی و روحی هم تامین شود .متاسفانه هر ساله با پیشرفت چشم گیری از افسردگی نوجوانان رو به رو هستیم که ،اصلی ترین دلیل آن نیز این موضوع است که والدین تهمیتی به عواطف و احساسات فرزندانشان ندارند و مدام آن ها را مورد قضاوت و نصیحت قرار میدهند .

نحوه ارتباط با نوجوانان،به جای نصیحت کردن فرزندتان سعی کنید تا مراقب رفتار ها و عملکرد هایی که در محیط خانواده انجام میدهید باشید اگر خود رعایت نمیکنید چیزهایی را که از فرزندتان توقع دارید پس بسیار در اشتباهید که او حرف شما را بخواند همه چیز از شما شروع میشود .آنگونه رفتار کنید که، دوست دارید فرزندان شما نیز همان گونه رفتار کرده و تربیت شوند.