جایگاه کودک اول در خانواده

جایگاه کودک اول در خانواده،هیچ جایگاهی در خانواده را نمیتوان یکی یا بهترین دانست .کودکان اول در هر خانواده آنهایی هستند که والدین بسیار روی آنان متمرکز هستند . از لحاظ اخلاقی و حتی خوردو خوراک نیز میتوان گفت فرزندان ارشد نسبت به فرزندان دیگرکه به دنیا می آیند  فرق خاصی دارند . والدین روی فرزند اولشان بسیار حساس بوده و دوست دارند او را به بهترین شکل به موفقیت برسانند حتی شده با فشار هایی که بر آنان وارد میکنند.

البته به این نکته نیز باید اشاره کرد که متاسفانه فرزندان ارشد آن سختی هایی را که میپذیرند را فرزندان دیگر متحمل نمیشوند به طور مثال اشاره میکنیم به مداخله های والدین به تمامی امور کودک ،محدود کردن آن ها ، به کار بردن اجبار برای آن ها و حتی تنبیهاتی که در نظر گرفته می شود نسبت به فرزندان دیگر بیشتر است .

چون والدین حساس تر هستند و فقط به عنوان کودک همین فرزند اول را دارند دوست دارند تا همه جوره او را بهترین تربیت بکنند اما در فرزندان دیگری که در این خانواده به دنیا می آیند نسبت به آنان رفتار های ملایم تری دارند و سخت گیری هایی که برای فرزند ارشد دیده میشد در فرزندان دیگر بسیار کم رنگ تر است.

تحمیل رفتارهای گزیده والدین به فرزند ارشد

فرزندان ارشد نسبت به دیگر فرزندان دچار استرس و اضطراب می شوند که همگی این ها به چگونگی رفتار والدین با آن ها مرتبط است .والدینی که روی فرزند اول خود حساس هستند و مداما او را زیر ذره بین قرار داده اند باعث میشوند که کودک مضطرب باشد و همیشه به خواسته والدینش بهترین رفتار را داشته باشد مداما درگیری این کودکان این است که آیا کاری که انجام می دهم درست است ؟ <<آیا رفتارم خوب بود یا نه ؟>> و هزاران هزار استرسی که از این رفتار والدین بر کودکان اولی میشود اشاره کرد.

فرزند اول به عنوان راهنما

فرزند اول به عنوان ارشد فرزندان و راهنمای دیگر فرزندان خانواده است .آن ها میتوانند با توجه به شناختی که از والدین خود داشته اند یا تجربیاتی که از محیط پیرامون خود به دست آورده اند دیگر فرزندان را راهنمایی و کمک کند.

مدیریت خانواده فرزند ارشد

کودک ارشد خانواده به دلیل اینکه از خواهر و برادر های بعد خود نیز مراقبت می کند ومی شود گفت والدین از آنها این انتظار را دارند ، نسبت به دیگر کودکان خانواده از مدیریت خوبی در زندگی آینده نیز بهره مند می شود و میتواند به بهترین شکل زندگی را پیش ببرد .زیرا دوران کودکی تمرینی برای زندگی بزرگسالی اش شده است .

تقسیم توجه بین کودکان و کم توجهی به فرزند اول

یکی از مورد های منفی فرزند اول این است که والدین بعد از آمدن فرزند های دیگر توجهشان را نسبت به فرزند ارشد کمتر میکنند و این دلیل در بسیاری از کودکان ارشد آنها را با چالش رو به رو میکند که حتی گاهی به دلیل این مورد ممکن است کودک تا حدودی حساس و افسرده شود که والدین باید بیش از پیش حواسشان به فرزند ارشد باشد چون پذیرش اینکه کسی دیگری جای او را بگیرد برایشان قابل هضم نیست و همچنین زمان بر است.

باید به این نکته توجه داشت که هم بازی داشتن کودکان در خانواده به رشد فرزند کمک بسزایی میکند زیرا کودکان از هم می آموزند و ممکن است در هر رفتار این حس رقابت با یکدیگر، آن ها را در مسیر رشد قرار می دهد.

سخن پایانی

جایگاه کودک اول در خانواده،گاهی والدین به دلیل اینکه تمایلی به فرزند آوری مجدد ندارند تمام فوکوس خود را روی فرزند اول میگذارند و مداما او را زیر نظر دارند وهمیشه نگرانش هستند .این رفتار ها متاسفانه کودک را آزار می دهد زیرا او می خواهد مستقل باشد و مدام زیر ذره بین پدر و مادر قرار نگیرد .علاوه بر این کودکانی که تک فرزند هستند به دلیل توجه زیادی والدین به آنها یا به قول خودمان <<لی لی به لالا گذاشتن >>فرزند اول باعث می شود که او استقلالی از خویش نداشته باشد و همیشه وابسته والدین خود باشد که این رفتار او را در ارتباط با اجتماع دچار مشکل می کند طوری که کودک وابسته شده و عزت نفس کافی برای انجام کارهای خویش نخواهد داشت چون همیشه منتظر است تا والدین او ، او را در هر مسیری همراهی کنند.